In de draft norm EN 450, de norm voor toepassing van vliegas in beton, wordt vliegas gedefinieerd als een fijn poeder afkomstig van de verbranding van poederkool, met of zonder meestoken van secundaire brandstoffen (schone biomassa), met puzzolane eigenschappen en hoofdzakelijk bestaande uit SiO2 en Al2O3.

Een belangrijke eigenschap van vliegas is de puzzolaniteit. Dit wil zeggen dat het materiaal in staat is te reageren met calciumhydroxide, dat als reactieproduct vrijkomt bij de hydratatie van portlandcement, waarbij calciumsilicaathydraatverbindingen gevormd worden die onoplosbaar zijn in water. De puzzolane eigenschappen zijn terug te voeren op de aanwezigheid van glasachtige fasen in de vliegas. In het alkalische milieu van het beton wordt de glasstructuur afgebroken en zijn de componenten beschikbaar om met calciumhydroxide te reageren tot calciumsilicaathydraten.

Vliegas is een betrouwbare grondstof die veel wordt toegepast in beton van dit soort constructies. Met vliegas kunnen producenten namelijk de nodige specifieke eigenschappen toekennen aan massabeton.